tuit

• Geluid:  tuit    (hulp, bestand)

• tuit

• Van Middelnederlands tute/tuut . Het Duitse Tüte is duidelijk verwant, maar het is niet zeker of het in het Nederlands rechtstreeks hieraan is ontleend.^[1] In de betekenis van ‘punt’ voor het eerst aangetroffen in 1340 ^[2]
• Regionale nevenvormen zijn toot en teut [B].

de tuit v / m ^{[3] [4] [5] [6] [7]}

1. (techniek), (huishouden) schenkpijp aan een kan of ketel

   • Een theeketel met tuit. 

2. spits toelopend einde

   • De tuit van een muts. 

tuit

1. tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van tuien
   

   • Jij tuit. 

2. derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van tuien
   

   • Hij tuit. 

3. (verouderd) gebiedende wijs meervoud van tuien
   

   • Tuit! 

tuit

1. enkelvoud tegenwoordige tijd van tuiten
2. gebiedende wijs van tuiten

• Het woord tuit staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "tuit" herkend door: