смекалка

transliteracja:

smekalka

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. spryt, bystrość, zmyślność, pomyślunek (zdolność do szybkiej oceny sytuacji i podjęcia najwłaściwszych dla danej sytuacji działań)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) сообразительность, догадливость, сметливость, смекалистость

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. смекалистость ż

czas. смекать ndk., смекнуть dk.

przym. смекалистый

związki frazeologiczne:

etymologia:

źródłosłów dla pol. smykałka

uwagi:

źródła: