Türkçe

düzenle

özel

  1. yalnız bir kişiye, bir şeye ait veya ilişkin olan, spesiyal
    Aşçının özel yemeği.
  2. benzerlerinden ayrılmasını sağlayan bir özelliği olan, spesiyal
  3. bir kişiyi ilgilendiren, hususi, zatî
    Özel bir diyeceği varmış gibi koluma girdi sokakta. - N. Cumalı
  4. devlete değil, kişiye ait olan, hususi, resmî karşıtı
  5. dikkate değer
    Özel bir ilgi gösterdi.
  6. ayırt edici bir niteliği olan
  7. her zaman görülenden, olağan farklı
    Özel durumları da göz önüne alalım.

Deyimler

düzenle

Çeviriler

düzenle

Kaynakça

düzenle