Jump to content

arcessiturus

From Wiktionary, the free dictionary

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

Future active participle of arcessō

Participle

[edit]

arcessītūrus (feminine arcessītūra, neuter arcessītūrum); first/second-declension participle

  1. about to summon

Declension

[edit]

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative arcessītūrus arcessītūra arcessītūrum arcessītūrī arcessītūrae arcessītūra
genitive arcessītūrī arcessītūrae arcessītūrī arcessītūrōrum arcessītūrārum arcessītūrōrum
dative arcessītūrō arcessītūrae arcessītūrō arcessītūrīs
accusative arcessītūrum arcessītūram arcessītūrum arcessītūrōs arcessītūrās arcessītūra
ablative arcessītūrō arcessītūrā arcessītūrō arcessītūrīs
vocative arcessītūre arcessītūra arcessītūrum arcessītūrī arcessītūrae arcessītūra