graven
| Stamtye | ||
|---|---|---|
| graven | groef | gegraven |
| Tydvorme | ||
| Persoon | Teenwoordige Tyd | Verlede Tyd |
| ik | graaf | groef |
| jij, u | graaft | |
| hij, zij, het | graaft | |
| wij, jullie, zij | graven | groeven |
| Gebiedende Wys | Voltooide deelwoord | Onvoltooide deelwoord |
| graaf | gegraven | gravend |
- graven
- Graaf; 'n gat in die grond maak.
- Meervoud van ☞ graf.
- Meervoud van ☞ graaf.
- (verouderd) Genitief enkelvoud van ☞ graaf, soos in 's-Gravenhage.