punctulum
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]From pūnctum (“point”) + -ulum (diminutive suffix).
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /ˈpuːnk.tu.lum/, [ˈpuːŋkt̪ʊɫ̪ʊ̃ˑ]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈpunk.tu.lum/, [ˈpuŋkt̪ulum]
Noun
[edit]pūnctulum n (genitive pūnctulī); second declension (diminutive of pūnctum)
Declension
[edit]Second-declension noun (neuter).
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | pūnctulum | pūnctula |
genitive | pūnctulī | pūnctulōrum |
dative | pūnctulō | pūnctulīs |
accusative | pūnctulum | pūnctula |
ablative | pūnctulō | pūnctulīs |
vocative | pūnctulum | pūnctula |
References
[edit]- “punctulum”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- punctulum in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- punctulum in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016