ruminor
Appearance
Latin
[edit]Alternative forms
[edit]Etymology
[edit]From rūmen.
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /ˈruː.mi.nor/, [ˈruːmɪnɔr]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈru.mi.nor/, [ˈruːminor]
Verb
[edit]rūminor (present infinitive rūminārī, perfect active rūminātus sum); first conjugation, deponent
- to chew the cud
- to ruminate
Conjugation
[edit] Conjugation of rūminor (first conjugation, deponent)
indicative | singular | plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||||||
active | present | rūminor | rūmināris, rūmināre |
rūminātur | rūmināmur | rūmināminī | rūminantur | ||||||
imperfect | rūminābar | rūminābāris, rūminābāre |
rūminābātur | rūminābāmur | rūminābāminī | rūminābantur | |||||||
future | rūminābor | rūmināberis, rūminābere |
rūminābitur | rūminābimur | rūminābiminī | rūminābuntur | |||||||
perfect | rūminātus + present active indicative of sum | ||||||||||||
pluperfect | rūminātus + imperfect active indicative of sum | ||||||||||||
future perfect | rūminātus + future active indicative of sum | ||||||||||||
subjunctive | singular | plural | |||||||||||
first | second | third | first | second | third | ||||||||
active | present | rūminer | rūminēris, rūminēre |
rūminētur | rūminēmur | rūminēminī | rūminentur | ||||||
imperfect | rūminārer | rūminārēris, rūminārēre |
rūminārētur | rūminārēmur | rūminārēminī | rūminārentur | |||||||
perfect | rūminātus + present active subjunctive of sum | ||||||||||||
pluperfect | rūminātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||||||||
imperative | singular | plural | |||||||||||
first | second | third | first | second | third | ||||||||
active | present | — | rūmināre | — | — | rūmināminī | — | ||||||
future | — | rūminātor | rūminātor | — | — | rūminantor | |||||||
non-finite forms | infinitive | participle | |||||||||||
active | passive | active | passive | ||||||||||
present | rūminārī | — | rūmināns | — | |||||||||
future | rūminātūrum esse | — | rūminātūrus | rūminandus | |||||||||
perfect | rūminātum esse | — | rūminātus | — | |||||||||
future perfect | rūminātum fore | — | — | — | |||||||||
perfect potential | rūminātūrum fuisse | — | — | — | |||||||||
verbal nouns | gerund | supine | |||||||||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||||||||
rūminandī | rūminandō | rūminandum | rūminandō | rūminātum | rūminātū |
Derived terms
[edit]Related terms
[edit]Descendants
[edit]References
[edit]- “ruminor”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- ruminor in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.