Ir al contenido

an-

De Wikcionario, el diccionario libre
icono de desambiguación Entradas similares:  an, -an, àn, ån, -añ
an-
pronunciación (AFI) [ˈan]
silabación an
acentuación monosílaba
longitud silábica monosílaba
rima an

Etimología 1

[editar]

Del griego antiguo ἀν-, variante del griego antiguo ἀ-, con epéntesis (adición) de -n para eufonía antes de vocal.[1]

Prefijo

[editar]
1
Indica "negación, privación, sin, que carece".

Traducciones

[editar]
Traducciones []

Etimología 2

[editar]

Del griego antiguo ἀνα- (ana) (con acusativo, "sobre, de nuevo, hacia atrás, contra, según").

Prefijo

[editar]
1
Variante de ana-, apocopado ante vocal.

Véase también

[editar]

Traducciones

[editar]
Traducciones []
an-
pronunciación (AFI) [ˈan̪ˠ]

Etimología 1

[editar]

Del irlandés medio an-.

Prefijo

[editar]
Base Nasal Aspirada Prefijo t-
an- n-an- han- t-an-
1
Muy.
  • Uso: provoca mutación suave excepto ante d-, t-, s-, en munster sólo ante vocales, en otro caso ocurre ana-
  • Ejemplo: 

    Is córas an-chumhachtach í Linux a feidhmíonn i bhfad níos fearr ná Windows ar go leor bealaí. Linux es un sistema muy potente que se comporta, en muchos aspectos, bastante mejor que Windows.Andy Caomhánach. «Fear na Ríomhairí». Oct 2008.

  • Ejemplo: 

    Chuimhnigh sí nár mhaith leis ó a chur púdar ar a haghaidh... ach bhí sí an-dílis agus is ar éigin a d'aithin sí an criothán éadóchais a ghabh tríthi.Seamus Deane. The Field Day anthology of Irish writing vol. 5. Editado por: Angela Bourke. Editorial: NYU Press. 2002. ISBN: 9780814799079. OBS.: Irish Women's Writing and Traditions

Referencias y notas

[editar]
  1. «an-» en Diccionario de la lengua española. Editorial: Real Academia Española, Asociación de Academias de la Lengua Española y Espasa. 22.ª ed, Madrid, 2001.