ventus
Apariencia
ventus | |
clásico (AFI) | [ˈu̯ɛn̪t̪ʊs̠] |
eclesiástico (AFI) | [ˈvɛn̪t̪us] |
rima | u̯en.tus |
Etimología 1
[editar]Del protoitálico *wentos, del protoindoeuropeo *h₂wéh₁n̥ts, participio presente de *h₂weh₁- ("soplar"). Cognado con el inglés wind, con el sánscrito वात (vā́ta) y con el griego antiguo ἀείς (aeís).
Sustantivo masculino
[editar]2.ª declinación (-us) | ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | ventus | ventī |
Vocativo | vente | ventī |
Acusativo | ventum | ventōs |
Genitivo | ventī | ventōrum |
Dativo | ventō | ventīs |
Ablativo | ventō | ventīs |
- 1
- Viento1.
Descendientes
[editar]Véase también
[editar]Etimología 2
[editar]Del protoitálico *gʷentus, del protoindoeuropeo *gʷém-tu-s, de *gʷem-.
Sustantivo masculino
[editar]4.ª declinación (-us) | ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | ventus | ventūs |
Vocativo | ventus | ventūs |
Acusativo | ventum | ventūs |
Genitivo | ventūs | ventuum |
Dativo | ventuī | ventibus |
Ablativo | ventū | ventibus |