Констабл

Констабл (англиски: constable) — администрати��на положба во земјите од англоговорно подрачје, обично во полициските служби. Во современо Обединето Кралство, САД, Канада, Нов Зеланд и на други места, констаблот е најнискиот полициски чин. Во Франција постоело звањето конетабл (фр. connétable), кој бил главен воен заповедник.

Во Англија, улогата на констабл постоела за време на владеењето на Хенри I (1100 — 1135) и била слична на положбата staller пред Норманското освојување. Констаблите и маршалите ја воделе војската, а тие што биле одговорни за гарнизоните и воените пунктови исто се нарекувале констабли. Тие често дејствувале како судии, помагајќи им на шерифите да го спроведат законот.

Во средновековието, констаблите биле селски старешини одговорни за одржување на редот. Во градовите, тие биле избирани во црковните парохии. Обично, луѓето избирале нов констабл секој јануари, иако некои служеле две години. Винчестерскиот статут од 1285 г. барал констаблите да собираат казни, да им помагаат на сиромашните, да поправаат патишта и да се осигураат дека селаните имаат оружја за воена служба.

До крајот на XVI век, констаблите исто така собирале даноци. Со оглед на тоа што работата била неплатена, малкумина ја посакувале, па често одела кај наемателите што наместо да плаќаат кирија, работеле како констабли.

Денес, лордовите констабли во Обединетото Кралство се назначени само за крунисување.^[1]

• Patrick Colquhoun, A Treatise on the Functions and Duties of a Constable. London: W. Bulmer and Co., 1803.
• François Hotman, "Of the Constable and Peers of France", Franco-Gallia: Or, An Account of the Ancient Free State of France, and Most Other Parts of Europe, Before the Loss of Their Liberties.[1574], 2nd ed. 1721 English translation from the original Latin. Project Gutenberg e-text # 17894.
•  Phillips, Walter Alison (1911). „Constable“ . Encyclopædia Britannica. 6 (11. изд.). стр. 983–984.
• Provincial civil constables in Canada, CMPSNS.com