Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Menno Oosting
|
|
Oosting op 't Melkhuisje in 1986
|
Persoonlijke informatie
|
Geboorteplaats
|
Son en Breugel
|
Geboortedatum
|
17 mei 1964
|
Lengte
|
1,80 m
|
Gewicht
|
73 kg
|
Profdebuut
|
1983
|
Overlijdensdatum
|
22 februari 1999
|
Slaghand
|
rechts
|
Totaal prijzengeld
|
1.041.725 US dollar
|
Profiel
|
(en) ATP-site
|
Enkelspel
|
Winst-verliesbalans
|
26–36
|
Titels
|
0
|
Hoogste positie
|
72e (4 juli 1988)
|
Dubbelspel
|
Winst-verliesbalans
|
239–257
|
Titels
|
7
|
Hoogste positie
|
20e (13 februari 1995)
|
|
Laatst bijgewerkt op: 01 november 2009
|
|
Menno Oosting (Son en Breugel, 17 mei 1964 – Turnhout, 22 februari 1999) was een professioneel tennisspeler uit Nederland.
Oosting specialiseerde zich in de loop der jaren als dubbelspelspecialist en won in zijn carrière zeven ATP Tour dubbelspeltitels. Ook bereikte hij in nog eens elf dubbelspeltoernooien de finale. Als enkelspeler was het jaar 1988 zijn beste jaar. Hij bereikte in dat jaar in de Australian Open de vierde ronde en in Wimbledon de derde ronde. Ook bereikte hij op 4 juli 1988 met een 72e plek zijn hoogste positie op de wereldranglijst in het enkelspel. In het dubbelspel speelde hij in de wereldtop. In 1995 bereikte hij de 20e plek op de ranglijst van dubbelspelers. In 1994 behaalde hij zijn meest aansprekende resultaat toen hij samen met de Nederlandse Kristie Boogert de gemengd dubbelspeltitel op Roland Garros won.
Oosting overleed in 1999 door een auto-ongeluk na afloop van een challengertoernooi in het Franse Cherbourg.
no.
|
jaar
|
toernooi
|
partner
|
tegenstanders
|
winst/verlies
|
score
|
1.
|
1991
|
Athene
|
Olli Rahnasto
|
Jacco Eltingh
Mark Koevermans
|
verlies
|
7-5, 6-7, 5-7
|
2.
|
1992
|
München
|
David Adams
|
Tomas Anzari
Carl Limberger
|
winst
|
3-6, 7-5, 6-3
|
3.
|
1993
|
Estoril
|
Udo Riglewski
|
David Adams
Andrej Olchovski
|
verlies
|
3-6, 5-7
|
4.
|
1993
|
Boekarest
|
Libor Pimek
|
George Cosac
Ciprian Porumb
|
winst
|
7-5, 7-6
|
5.
|
1994
|
Casablanca
|
David Adams
|
Cristian Brandi
Federico Mordegan
|
winst
|
6-3, 6-4
|
6.
|
1994
|
Estoril
|
Richard Krajicek
|
Cristian Brandi
Federico Mordegan
|
verlies
|
walk-over
|
7.
|
1994
|
Gstaad
|
Daniel Vacek
|
Sergio Casal
Emilio Sanchez
|
verlies
|
6-7, 4-6
|
8.
|
1994
|
Madrid
|
Rikard Bergh
|
Jean-Philippe Fleurian
Jakob Hlasek
|
winst
|
6-3, 6-4
|
9.
|
1994
|
Toulouse
|
Daniel Vacek
|
Patrick McEnroe
Jared Palmer
|
winst
|
7–6, 6–7, 6–3
|
10.
|
1996
|
Zagreb
|
Libor Pimek
|
Martin Damm
Hendrik Jan Davids
|
winst
|
6-3 7-6
|
11.
|
1996
|
Antwerpen
|
Jevgeni Kafelnikov
|
Jonas Björkman
Nicklas Kulti
|
verlies
|
4-6, 4-6[1]
|
12.
|
1996
|
Sankt Pölten
|
David Adams
|
Ctislav Doseděl
Pavel Vízner
|
verlies
|
7-6, 4-6, 3-6
|
13.
|
1996
|
Kitzbühel
|
David Adams
|
Jevgeni Kafelnikov
Daniel Vacek
|
verlies
|
3-6, 4-6[2]
|
14.
|
1996
|
Boekarest
|
David Adams
|
Jeff Tarango
David Ekerot
|
verlies
|
6-7, 6-7
|
15.
|
1996
|
Bazel
|
David Adams
|
Jevgeni Kafelnikov
Daniel Vacek
|
verlies
|
3-6, 4-6
|
16.
|
1996
|
Wenen
|
Pavel Vízner
|
Jevgeni Kafelnikov
Daniel Vacek
|
verlies
|
6-7, 4-6
|
17.
|
1998
|
Kopenhagen
|
Tom Kempers
|
Jan Siemerink
Brett Steven
|
winst
|
6-4, 7-6[3]
|
18.
|
1999
|
Sint-Petersburg
|
Andrei Pavel
|
Jeff Tarango
Daniel Vacek
|
verlies
|
6-3, 3-6, 5-7
|
Legenda
|
g.t. |
geen toernooi gehouden
|
l.c. |
lagere categorie
|
– |
niet deelgenomen
|
G |
uitgeschakeld in de groepsfase
|
1R |
uitgeschakeld in de eerste ronde
|
2R |
uitgeschakeld in de tweede ronde
|
3R |
uitgeschakeld in de derde ronde
|
4R |
uitgeschakeld in de vierde ronde
|
KF |
uitgeschakeld in de kwartfinale
|
HF |
uitgeschakeld in de halve finale
|
F |
de finale verloren
|
W |
het toernooi gewonnen
|
w-v |
winst/verlies-balans
|
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ Brabants Dagblad, Stich wint ECC-toernooi Antwerpen, Brabants Dagblad, 26 februari 1996.
- ↑ Trouw, Sampras heerst als vanouds, Trouw, 30 september 1996.
- ↑ De Leeuwarder Courant, Kempers en Oosting winnen dubbelspel, De Leeuwarder Courant, 16 maart 1998.