benoemen
- be·noe·men
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| benoemen |
benoemde |
benoemd |
| zwak -d | volledig | |
benoemen
- overgankelijk ~ tot iemand aanwijzen voor het vervullen van een bepaald ambt
- Hij werd tot gouverneur benoemd.
- overgankelijk (taalkunde) ~ als vaststellen tot welke woordsoort een bepaald woord behoort
- Het woord "beter" in de zin "Een beter huis" wordt als een bijvoeglijk naamwoord benoemd.
- iets een naam geven
- Wij kunnen zijn kapsel moeilijk benoemen.
- Het woord benoemen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "benoemen" herkend door:
| 100 % | van de Nederlanders; |
| 99 % | van de Vlamingen.[1] |
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Categorieën:
- Woorden in het Nederlands
- Woorden in het Nederlands van lengte 8
- Woorden in het Nederlands met audioweergave
- Woorden met 3 lettergrepen in het Nederlands
- Woorden in het Nederlands met IPA-weergave
- Voorvoegsel be- in het Nederlands
- Zwak werkwoord (-d) in het Nederlands
- Werkwoord in het Nederlands
- Onscheidbaar werkwoord in het Nederlands
- Overgankelijk werkwoord in het Nederlands
- Taalkunde in het Nederlands
- Woordenlijst Nederlandse Taal
- Prevalentie Nederland 100 %
- Prevalentie Vlaanderen 99 %