Naar inhoud springen

ek

Uit WikiWoordenboek
  enkelvoud meervoud
onderwerp voorwerp onderwerp voorwerp
1e persoon ekmyonsons
2e persoon
(informeel)
jyjoujullejulle
2e persoon
(formeel)
uuuu
3e persoon
(mannelijk)
hyhomhullehulle
3e persoon
(vrouwelijk)
syhaar
3e persoon
(onzijdig)
ditdit
  • ek
  • Afgeleid van het Nederlandse ik

ek

  1. ik, 'k; 1e persoon nominatief enkelvoud
  • (in Kaapstad of verouderd) ik


ek

  1. hup, vooruit
Telwoord (hif)
1 11 10 100 103
2 12 20 200 106
3 13 30 300
4 14 40 400
5 15 50 500
6 16 60 600
7 17 70 700
8 18 80 800
9 19 90 900

ek

  1. één


  • ek
  • Afgeleid van het Oudfriese āk

ek

  1. ook


    ek

    1. nou (om onwilligheid uit te drukken)


    • ek
    • Afgeleid van het Angelsaksische ēac

    ek

    1. ook, daarnaast


    • IPA: /ɛk/, /ek/
    • ek
    • Afgeleid van het Oudsaksische ek / ik

    ek

    1. ik, 'k; 1e persoon nominatief enkelvoud


    • ek
    • Afgeleid van het Middelnederduitse ek / ik

    ek

    1. ik, 'k; 1e persoon nominatief enkelvoud


    • ek
    • Afgeleid van het Oudnoordse ekki

    ek

    1. niet


    ek

    1. verouderde spelling of vorm van akar tot 2012
    (verouderd) lijdende vorm van aka en ake


    • ek
    • Afgeleid van het Proto-West-Germaanse *aik

    ek v

    1. (plantkunde) eik


    • [B] IPA: /ɛːk/
    • ek
    • [A] Afgeleid van het Proto-Germaanse *ek
    • [B] Afgeleid van het Proto-West-Germaanse *aik

    ek [A]

    1. ik, 'k; 1e persoon nominatief enkelvoud

    ek v [B]

    1. (plantkunde) eik


    ek

    1. één


    • ek

    ek

    1. (Zuidwestfaals) ik, 'k; 1e persoon nominatief enkelvoud


    • ek

    ek g

    1. eik
    2. eikenhout
    eks enkelvoud meervoud
      onbepaald bepaald onbepaald bepaald
      nominatief     ek     eken     ekar     ekarna  
      genitief     eks     ekens     ekars     ekarnas