krans

• Geluid:  krans    (hulp, bestand)

• krans

• Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘ring van gevlochten bloemen’ voor het eerst aangetroffen in 1400 ^[1]
• ^[2]

de krans m

1. een rondgaande versiering, met name rond een hoofd of top

   • Een krans van laurierbladeren was een Romeinse onderscheiding voor een zege. 

krans

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kransen
   

   • Ik krans. 

2. gebiedende wijs van kransen
   

   • Krans! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kransen
   

   • Krans je? 

• Het woord krans staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "krans" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.