Przejdź do zawartości

Barbara Wachowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Barbara Wachowicz
Ilustracja
Barbara Wachowicz (2015)
Imię i nazwisko

Barbara Maria Wachowicz-Napiórkowska[1]

Data i miejsce urodzenia

18 maja 1937[1]
Warszawa[1]

Data i miejsce śmierci

7 czerwca 2018[2]
Warszawa[2]

Dziedzina sztuki

dziennikarstwo, reportaż

Ważne dzieła

Marie jego życia, Malwy na lewadach, Ciebie jedną kocham, Rudy, Alek, Zośka. Prawda o bohaterach "Kamieni na szaniec", Siedziby wielkich Polaków. Od Reja do Iwaszkiewicza, Bohaterki Powstańczej Warszawy, Tadeusz Kościuszko w Ojczyźnie, Ameryce, Szwajcarii

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Medal Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej (1976–2016) Medal Komisji Edukacji Narodowej Medal „Pro Memoria” Medal „Milito Pro Christo” Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Złoty Krzyż „Za Zasługi dla ZHP” Medal Benemerenti Order Uśmiechu
Barbara Wachowicz w kwaterze Batalionu "Zośka" na Powązkach Wojskowych w Warszawie, 1 sierpnia 2017
Tablica pamiątkowa przy ul. Zamenhofa 8 w Warszawie

Barbara Maria Wachowicz-Napiórkowska (ur. 18 maja 1937 w Warszawie[1], zm. 7 czerwca 2018 tamże[2]) – polska pisarka, reportażystka, autorka biografii wielkich Polaków, fotografik, scenarzystka, publicystka.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wychowana w dworku Krzymosze-Bajki na Podlasiu, w duchu szacunku dla powstania warszawskiego i Armii Krajowej. Oboje rodzice byli żołnierzami 9 Podlaskiej Dywizji Piechoty Armii Krajowej.

Absolwentka Wydziału Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego (1962), a także Studium Historii i Teorii Filmu Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej i Filmowej w Łodzi (1963).

Publikowała na łamach pism:

Autorka reportaży, opowieści i gawęd o życiu, twórczości, miłościach i tajemnicach: Adama Mickiewicza, Juliusza Słowackiego, Henryka Sienkiewicza, Stefana Żeromskiego, Tadeusza Kościuszki, a także o postaciach polskiego harcerstwa. Autorka scenariuszy filmowych i telewizyjnych, audycji radiowych, wystaw oraz widowisk scenicznych (np. Wigilie polskie).

Była członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich[3] i ZAiKS[4]. Jej mężem był scenograf teatralny i telewizyjny Józef Napiórkowski (1942–2000). Mieszkała w Warszawie przy ul. Zamenhofa 8[5].

Została pochowana 15 czerwca 2018 w Alei Zasłużonych cmentarza Wojskowego na Powązkach (kwatera A2-Aleja Zasłużonych-4)[6].

Grób Barbary Wachowicz na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]

Książki

[edytuj | edytuj kod]

Opracowania i prace redakcyjne

[edytuj | edytuj kod]

Wystawy

[edytuj | edytuj kod]
  • „W ojczyźnie serce me zostało” – Szlakami Mickiewicza, Słowackiego, Chopina, Sienkiewicza, Orzeszkowej, Żeromskiego, Wańkowicza
  • „Nazwę Cię – Kościuszko!” – Bitewnym szlakiem Naczelnika w Ameryce
  • „Kamyk na szańcu” – Opowieść o Druhu Aleksandrze Kamińskim i jego Bohaterach – Harcerzach Szarych Szeregów
  • „Henryk Sienkiewicz – Dla pokrzepienia serc”
  • „Żar słowa i treści rozsądek”
  • „Reduta Żeromskiego”

Ordery, odznaczenia i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Została wyróżniona licznymi odznaczeniami, nagrodami i wyróżnieniami, przyznanymi zarówno przez instytucje państwowe jaki pozarządowe[7]. 31 lipca 2006 otrzymała Honorowe Obywatelstwo miasta stołecznego Warszawy. W 2009, jako pierwsza osoba urodzona poza granicami Wielkopolski, została uhonorowana medalem wojewody wielkopolskiego „Ad perpetuam rei memoriam”. Otrzymała także tytuły honorowego obywatelstwa miast: Płońsk i Węgrów. W 2018 została odznaczona Złotym Krzyżem Honorowym Związku Piłsudczyków oraz była nominowana do Leksykonu Polek 100-lecia[potrzebny przypis].

Ordery i odznaczenia[potrzebny przypis]
Nagrody i wyróżnienia[potrzebny przypis]
  • Nagroda im. J. Bruna dla młodych dziennikarzy przyznawana przez SDP (1966)
  • Nagroda miasta Kielc (1975, działalność popularyzatorską związaną z ziemią rodzinną Stefana Żeromskiego)
  • Nagroda im. Henryka Sienkiewicza (1987)
  • Srebrny As Literatury Polskiej
  • Złoty Mikrofon (2002)
  • Złoty Chryzostom
  • Tytuł Mistrz Mowy Polskiej Vox Populi (2001)
  • Nagroda im. Ludomira Benedyktowicza
  • Laska Skautowska „Niezawodny przyjaciel harcerstwa”
  • Nagroda „Edukacja XXI”
  • I nagroda Towarzystwa Miłośników Wilna i ziemi wileńskiej
  • Nagroda św. Brata Alberta
  • Nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
  • Nagroda Marszałka województwa mazowieckiego „Pro Masovia” (za wspaniałe przedsięwzięcia mające na celu ukazania piękna, bogactwa, różnorodności polskiego dziedzictwa narodowego)
  • Nagroda Wojewody Wielkopolskiego (jako wyraz wielkiego uznania wiedzy, talentu, niezłomności charakteru oraz poświęcenia dla wspólnego dobra)
  • Nagroda KLIO
  • Złota Róża Publiczności w Teatrze Wielkim w Poznaniu
  • „Serce dla serc”
  • Nagroda im. Adama Naruszewicza
  • Nagroda Stowarzyszenia „Solidna firma”
  • Nagroda im. Witolda Hulewicza
  • Nagroda Miasta Stołecznego Warszawy (2003)[13]
  • Nagroda imienia Adama Naruszewicza Instytutu Filologii Polskiej Akademii Podlaskiej (za całokształt bogatej twórczości pisarskiej)
  • Nagroda Totus (2012, za osiągnięcia w dziedzinie kultury chrześcijańskiej; za niestrudzone, pełne żarliwości i entuzjazmu propagowanie kultury chrześcijańskiej, patriotyzmu i pięknej polszczyzny, postaw honoru i prawości wśród młodego pokolenia Polaków)
  • Wybór do grona Great Women XXI Century przez American Biographical Institute
  • Tytuł VIP 2017
  • Tytuł Honorowego Ambasadora Wschodu 2017

Upamiętnienie

[edytuj | edytuj kod]

Tablica na domu przy ul. Zamenhofa 8 w Warszawie, w którym mieszkała w latach 1972−2018[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Barbara WACHOWICZ – Stowarzyszenie Pisarzy Polskich. Stowarzyszenie Pisarzy Polskich. [dostęp 2018-11-16]. (pol.).
  2. a b c Nie żyje Barbara Wachowicz-Napiórkowska. Pisarka miała 81 lat. [dostęp 2018-06-06].
  3. Barbara Wachowicz. sppwarszawa.pl. [dostęp 2015-03-18].
  4. Autorzy ZAiKS-u na targach książki. zaiks.org.pl, 2014-05-22. [dostęp 2015-03-18].
  5. a b Tablica Barbary Wachowicz odsłonięta. [w:] Urząd m.st. Warszawy [on-line]. 17 listopada 2023. [dostęp 2023-12-30].
  6. Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
  7. Nagrody. barbara-wachowicz.pl. [dostęp 2018-04-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-07)].
  8. M.P. z 2012 r. poz. 548.
  9. Odznaczenia w 68. rocznicę Powstania Warszawskiego. prezydent.pl, 2012-07-30. [dostęp 2012-07-30].
  10. M.P. z 1997 r. nr 32, poz. 308.
  11. ista laureatów medalu Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. www.gov.pl. [dostęp 2018-04-06].
  12. Medal Thorunium dla Barbary Wachowicz-Napiórkowskiej. torun.pl, 2015. [dostęp 2018-04-06].
  13. Nagrody m.st. Warszawy przyznane w 2003 roku. [w:] Urząd m.st. Warszawy [on-line]. um.warszawa.pl. [dostęp 2014-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-16)].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Hasło: "Barbara Wachowicz", w: Elżbieta Ciborska: "Leksykon polskiego dziennikarstwa", Dom Wydawniczy Elipsa, 2000.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]