Servette FC

Servette FC
Servette Football Club 1890
Pełna nazwa	Servette Football Club Genève 1890
Przydomek	Les Grenats („Granatowi”)
Barwy	; kasztanowo-białe
Data założenia	20 marca 1890 (klub sportowy); 17 stycznia 1900 (sekcja piłkarska)
Liga	Swiss Super League
Państwo	Szwajcaria
Kanton	Genewa
Siedziba	Châtelaine
Adres	11 Avenue du Pailly; 1219 Châtelaine
Stadion	Stade de Genève
Prezes	Hervé Broch
Trener	Thomas Häberli
Stroje; domowe	Stroje; wyjazdowe
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Servette FC – szwajcarski klub piłkarski z siedzibą w Châtelaine w kantonie Genewy^[1], założony 17 stycznia 1900 jako sekcja piłki nożnej. Najbardziej utytułowana drużyna we francuskojęzycznej części Szwajcarii i jedyna w kraju, która przez cały XX wiek grała w najwyższej lidze. W Swiss Super League występowała nieprzerwanie od utworzenia ligi w 1897 r. do ogłoszenia bankructwa klubu w 2005 r. (łącznie 108 sezonów).

Historia

20 marca 1890 - w genewskiej dzielnicy La Servette - Emile Fiala, uczeń tamtejszej szkoły zawodowej założył wraz z kolegami Football Club de la Servette. Początkowo była to drużyna rugby. Na fali rosnącej popularności piłki nożnej w Szwajcarii, 17 stycznia 1900 utworzono w klubie sekcję piłkarską.

W sezonie 1978/79 Servette z Umberto Barberisem i Claude'm Andrey'm na czele po raz pierwszy w historii wywalczyła wszystkie trzy możliwe wówczas do zdobycia krajowe trofea (mistrzostwo, puchar i puchar ligi). Nie powiodło jej się wyłącznie w europejskich pucharach, bowiem w Pucharze Zdobywców Pucharów została wyeliminowana w ćwierćfinale przez późniejszego finalistę, Fortunę Düsseldorf.

Bankructwo

Po długich rządach sprawowanych przez francuskiego prezesa Marka Rogera, stosującego politykę „zatrudnić i zwolnić piłkarzy”, nie dotrzymującego finansowych obietnic oraz ograniczającego kontakt z kibicami, 4 lutego 2005 ogłoszono bankructwo klubu. Długi Servette wynosiły ponad 10 milionów franków szwajcarskich, a piłkarze nie dostawali wypłat od września 2004 r. Konsekwencją tego były odejścia czołowych piłkarzy oraz degradacja o dwie klasy niżej, czego wcześniej doświadczył rywal Servette, Lausanne Sports w 2003 r.

W sezonie 2005/06 zespół awansował do Challenge League, czyli drugiej w hierarchii ligi Szwajcarii. W 2011 r. po 6-letniej przerwie powrócił do Super League po wygraniu barażowego dwumeczu z AC Bellinzona.

Sukcesy

Krajowe

Mistrzostwa Szwajcarii:
- 1. miejsce (17): 1907, 1918, 1922, 1925, 1926, 1930, 1933, 1934, 1940, 1946, 1950, 1961, 1962, 1979, 1985, 1994, 1999
Puchar Szwajcarii:
- Zdobywca (8): 1928, 1949, 1971, 1978, 1979, 1984, 2001, 2024
- Finalista (12): 1934, 1936, 1938, 1941, 1959, 1965, 1966, 1976, 1983, 1986, 1987, 1996
Puchar Ligi Szwajcarskiej:
- Zdobywca (3): 1977, 1979, 1980

Międzynarodowe

Puchar Europy/Liga Mistrzów
- 1/8 finału: 1962, 1980, 1986
Puchar Zdobywców Pucharów
- ćwierćfinał: 1967, 1979
Puchar Miast Targowych/Puchar UEFA
- 1/8 finału: 1966, 1983, 2002^[2]

Stadion

Obecnym stadionem Servette jest Stade de Genève, którego inauguracja odbyła się 16 marca 2003 meczem pomiędzy Servette a BSC Young Boys (1:1)^[3]. Z pojemnością 30 084 miejsc siedzących jest trzecim pod względem wielkości obiektem w Szwajcarii. W 2008 r. rozegrano na nim trzy mecze Euro 2008.

Wcześniej domowe mecze rozgrywało na Stade des Charmilles, wybudowanym w 1930 r., którego oficjalna pojemność wynosiła 30 tys. miejsc, ale 14 października 1951 na mecz reprezentacji Szwajcarii z Francją przybyło 40 tys. osób. Odbyły się na nim cztery spotkania Mistrzostw Świata 1954: 3 grupowe (grupy A i B) oraz ćwierćfinał RFN z Jugosławią (2:0). W 1977 r. zainstalowano sztuczne oświetlenie, a w 1983 r. zadaszono obiekt w całości. Stopniowo zmniejszano pojemność trybun: w 1985 r. do 20 tys., a w 1998 r. do 9250, gdy na całym obiekcie zainstalowano krzesełka. W 2000 r. zaczęto budowę nowego stadionu, a 8 grudnia 2002 rozegrano ostatni mecz na starym Stade des Charmilles.

Europejskie puchary

Osobny artykuł: Servette FC w europejskich pucharach.

Władze

Rada Dyrektorów^[1]

Imię i nazwisko	Funkcja
Pascal Bernard	Prezydent Klubu
Felipe Ortiz	Wiceprezydent Klubu
Caroline Caron	Administrator
Richard Feuz	Dyrektor administracyjny
Philippe Senderos	Dyrektor sportowy

Obecny skład

Stan na 21 grudnia 2021^[4]

Nr	Poz.	Piłkarz
1	1 bramkarzBR	Steven Deana
2	2 obrońcaOB	Anthony Sauthier (kapitan)
3	2 obrońcaOB	Gaël Clichy
4	2 obrońcaOB	Steve Rouiller
5	3 pomocnikPO	Boris Cespedes
7	2 obrońcaOB	Moussa Diallo
8	3 pomocnikPO	Timothé Cognat
9	3 pomocnikPO	Miroslav Stevanović
10	4 napastnikNA	Alex Schalk
11	3 pomocnikPO	Boubacar Fofana
12	4 napastnikNA	Ronny Rodelin
14	4 napastnikNA	Dimitri Oberlin
15	3 pomocnikPO	Theo Valls
17	3 pomocnikPO	Kastriot Imeri
19	2 obrońcaOB	Yoan Severin

Nr	Poz.	Piłkarz
20	3 pomocnikPO	Papu Mendes
21	4 napastnikNA	Nils Pédat
22	3 pomocnikPO	Ricardo Azevedo
23	2 obrońcaOB	Vincent Sasso
24	2 obrońcaOB	Malik Sawadogo
25	4 napastnikNA	Grejohn Kyei
27	3 pomocnikPO	Alexis Antunes
28	3 pomocnikPO	David Douline
30	2 obrońcaOB	Noe Henchoz
32	1 bramkarzBR	Jeremy Frick
33	2 obrońcaOB	Nicolas Vouilloz
34	2 obrońcaOB	Roggerio Nyakossi
35	2 obrońcaOB	Diogo Monteiro
40	1 bramkarzBR	Edin Omeragic

Piłkarze na wypożyczeniu

Nr	Poz.	Piłkarz
	2 obrońcaOB	Mathis Magnin (w Étoile Carouge FC do 30 czerwca 2022)
	2 obrońcaOB	Lucas Monteiro (w FC Stade Nyonnais do 30 czerwca 2022)
	4 napastnikNA	Matteo Regillo (w Étoile Carouge FC do 30 czerwca 2022)

Sztab szkoleniowy

Sztab szkoleniowy i medyczny w sezonie 2021/2022^[1]

Funkcja	Imię i nazwisko
Trener	Alain Geiger
Asystent	Bojan Dimic
Trener bramkarzy	Daniel Blanco
Szef przygotowania fizycznego	Anthony Garnier
Trener przygotowania fizycznego	Mathieu Degrange
Trener napastników	Alexandre Alphonse
Trener rehabilitacji	Frederic Dubrana
Analityk	Mathieu Feigean

Funkcja	Imię i nazwisko
Kierownik drużyny	Lionel Pizzinat
Kitman	Jean Campart
Lekarz Klubu	Dr. Finn Mahler
Fizjoterapeuta	Bastien Veillard
Fizjoterapeuta	Christophe Hartmann
Fizjoterapeuta Koordynator medyczny	Julien Lamblin
Główny skaut	Yoan Loche

Kibice

Najaktywniejsi kibice zespołu siedzą na północnej trybunie stadionu Servette. Ultrasi nazywają się Section Grenat. Inne grupy kibicowskie to m.in. North Fans, Maroons czy Deutschschweiz'86 (niemieckojęzyczni kibice zespołu).

Trenerzy

Teddy Duckworth (1919-29)
Frido Barth (1929)
Teddy Duckworth (1930)
Karl Rappan (1932-35)
Weisz (1935-36)
Pache and Albert Guinchard (1936-37)
Otto Hoëss (1937)
André Abegglen (1937-42)
Léo Wionsowski (1942-43)
Fernand Jaccard (1943-48)
Karl Rappan (1948-53)
Albert Châtelain (1953-54)
Karl Rappan i Albert Châtelain (1954-55)
Karl Rappan i Theo Brinek (1955-56)
Karl Rappan (1956-57)
Jenő Vincze (1957-58)
Frank Séchehaye (1958-59)
Jean Snella (1959-63)
Lucien Leduc (1963-66)
Roger Vanlanthen (1966)
Béla Guttmann (1966-67)
Gilbert Dutoît (1967)
Jean Snella (1967-71)
Henri Gillet (1971-72)
Jürgen Sundermann (1972-76)
Peter Pazmandy (1976-82)
Guy Mathez (1982-85)
Jean-Marc Guillou (1985-86)
Thierry De Choudens (1986-88)
Jean-Claude Donzé (1988-89)
Péter Pázmándy (1989-90)
Ruud Krol (1990)
Gilbert Gress (1990-91)
Jean Thissen (1991)
Bernard Mocellin, Jacky Barlie i Heinz Hermann (1991)
Michel Renquin (1991-93)
Ilija Petković (1993-95)
Bernard Challandes (1995)
Umberto Barberis (1995-96)
Vujadin Boškov (1996-97)
Guy Mathez (1997)
Gérard Castella (1997-99)
Boško Đurovski (1999)
René Exbrayat (1999-00)
Lucien Favre (2000-02)
Roberto Morinini (2002-03)
Adrian Ursea (2003)
Marco Schällibaum (2003-04)
Adrian Ursea i Stefano Ceccaroni (2004)
Diego Sessolo (2004-05)
Jean-Michel Aeby (2005-08)
Michel Sauthier (2008-08)
Gérard Castella (2008-09)
William Niderhauser (2009)
João Resende Alves (2009-)^[5]

Przypisy

↑ ^a ^b ^c LucaL. Perone LucaL., Organigramme [online], servettefc.ch [dostęp 2021-12-21] (fr.).
↑ Achievements [online], servettefc.ch [dostęp 2011-02-17] [zarchiwizowane z adresu 2013-12-16] (ang.).
↑ Stade de Genève [online], servettefc.ch [dostęp 2011-02-17] [zarchiwizowane z adresu 2013-12-16] (ang.).
↑ Equipe [online], servettefc.ch [dostęp 2021-12-21] .
↑ SERVETTE F. C. - Trainer [online], super-servette.ch [dostęp 2011-02-17] (ang.).

Linki zewnętrzne

[:0-1] LucaL. Perone LucaL., Organigramme [online], servettefc.ch [dostęp 2021-12-21] (fr.).

[2] Achievements [online], servettefc.ch [dostęp 2011-02-17] [zarchiwizowane z adresu 2013-12-16] (ang.).

[3] Stade de Genève [online], servettefc.ch [dostęp 2011-02-17] [zarchiwizowane z adresu 2013-12-16] (ang.).

[4] Equipe [online], servettefc.ch [dostęp 2021-12-21] .

[5] SERVETTE F. C. - Trainer [online], super-servette.ch [dostęp 2011-02-17] (ang.).

[:1-6] W 1931 w języku niemieckim nadal stosowano nazwę wcześniejszą.

[:2-7] W latach 1930–2003 stosowano potrójne nazewnictwo po niemiecku, francusku i włosku (w szablonie od góry w języku: niemieckim, francuskim, włoskim).

[1]