Trietylenotetraamina

Trietylenotetraamina
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
	N′-[2-(2-aminoetyloamino)etylo]etano-1,2-diamina
	Inne nazwy i oznaczenia
	N,N′-bis(2-aminoetylo)etylenodiamina, trientyna, TETA, 3,6-diazaoktano-1,8-diamina
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C6H18N4
Masa molowa	146,23 g/mol
Wygląd	żółtawa oleista ciecz o charakterystycznym zapachu amin
	Identyfikacja
Numer CAS	112-24-3
PubChem	5565
DrugBank	DB06824
SMILES
	C(CNCCNCCN)N
InChI
	InChI=1S/C6H18N4/c7-1-3-9-5-6-10-4-2-8/h9-10H,1-8H2
	InChIKey
	VILCJCGEZXAXTO-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
	Gęstość
	0,98 g/cm³ (20 °C); ciecz
Temperatura topnienia	12 °C
Temperatura rozkładu	277–278 °C
Niebezpieczeństwa
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI
Zwroty H	H312, H314, H317, H412
Zwroty P	P261, P272, P273, P280, P303+P361+P353, P305+P351+P338
	NFPA 704
Na podstawie; podanego źródła	1 3 0
Temperatura zapłonu	135 °C
Temperatura samozapłonu	335 °C
Numer RTECS	YE6650000
Dawka śmiertelna	LD50 2500 mg/kg (szczur, drogą pokarmową)
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Trietylenotetraamina – organiczny związek chemiczny z grupy poliamin. Jest to oleista, bezbarwna cieczą, ale jak wiele amin, może mieć barwę żółtą z powodu zanieczyszczeń będących produktami jej utleniania. Jest rozpuszczalna w rozpuszczalnikach polarnych i cechuje się reaktywnością typową dla amin.

Trietylenotetraamina jest otrzymywana z etylenodiaminy lub etanoloaminy i amoniaku^[5].

Zastosowanie

Zastosowanie TETA wynika z jej reaktywności i obecności czterech grup aminowych. Przede wszystkim stosuje się ją jako czynnik sieciujący żywice epoksydowe. Chlorowodorek TETA jest czynnikiem chelatującym, którego używa się do wiązania i usuwania miedzi z organizmu w leczeniu choroby Wilsona, szczególnie w przypadkach, gdy nie można zastosować penicylaminy^[6].

W chemii koordynacyjnej ligand TETA oznacza się skrótem „trien”^[7].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Triethylenetetramine, [w:] GESTIS-Stoffdatenbank [online], Institut für Arbeitsschutz der Deutschen Gesetzlichen Unfallversicherung, ZVG: 013410 [dostęp 2011-11-07] (niem. • ang.).
↑ 3,6-diazaoctanethylenediamin, [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2015-03-28] (ang.).
↑ Trietylenotetraamina (nr 90460) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2022-06-17]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
↑ Triethylenetetramine (nr 90460) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2011-11-07]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
↑ KarstenK. Eller KarstenK. i inni, Amines, Aliphatic, [w:] Ullmann’s Encyclopedia of Industrial Chemistry, Weinheim: Wiley-VCH, 2005, DOI: 10.1002/14356007.a02_001 (ang.).
↑ Eve A.E.A. Roberts Eve A.E.A., Michael L.M.L. Schilsky Michael L.M.L., A practice guideline on Wilson disease, „Hepatology”, 37 (6), 2003, s. 1475–1492, DOI: 10.1053/jhep.2003.50252, PMID: 12774027 (ang.).
↑ Alexander vonA. Zelewsky Alexander vonA., Stereochemistry of Coordination Compounds, Chichester: John Wiley, 1995, ISBN 0-471-95599-X .

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[GESTIS-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Triethylenetetramine, [w:] GESTIS-Stoffdatenbank [online], Institut für Arbeitsschutz der Deutschen Gesetzlichen Unfallversicherung, ZVG: 013410 [dostęp 2011-11-07] (niem. • ang.).

[CLI-2] 3,6-diazaoctanethylenediamin, [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2015-03-28] (ang.).

[Aldrich-3] Trietylenotetraamina (nr 90460) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2022-06-17]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)

[Aldrich-US-4] Triethylenetetramine (nr 90460) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2011-11-07]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)

[Ullmann's-5] KarstenK. Eller KarstenK. i inni, Amines, Aliphatic, [w:] Ullmann’s Encyclopedia of Industrial Chemistry, Weinheim: Wiley-VCH, 2005, DOI: 10.1002/14356007.a02_001 (ang.).

[Roberts-6] Eve A.E.A. Roberts Eve A.E.A., Michael L.M.L. Schilsky Michael L.M.L., A practice guideline on Wilson disease, „Hepatology”, 37 (6), 2003, s. 1475–1492, DOI: 10.1053/jhep.2003.50252, PMID: 12774027 (ang.).

[Zalewsky-7] Alexander vonA. Zelewsky Alexander vonA., Stereochemistry of Coordination Compounds, Chichester: John Wiley, 1995, ISBN 0-471-95599-X .

[1]