Przejdź do zawartości

węglarz

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: Węglarz węgłarz

węglarz (język polski)

[edytuj]
węglarz (1.1)
węglarz (1.2)
wymowa:
IPA: [ˈvɛ̃ŋɡlaʃ], AS: [vŋglaš], zjawiska fonetyczne: wygł.nazal.asynch. ę 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) zaw. ktoś, kto zajmuje się wyrabianiem węgla drzewnego; zob. też węglarz (zawód) w Wikipedii
(1.2) zaw. ktoś, kto zajmuje się handlem węglem lub jego dowozem
(1.3) hist. zob. karbonariusz
(1.4) zob. smolarz

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) łow. lis wyróżniający się czarnym umaszczeniem pyska, podbrzusza i stawek[1]
odmiana:
(1.1-4)
(2.1)
przykłady:
(1.1) Raz jeden węglarz szedł do lasu wypalać węgiel i spotkał niedźwiedzia[2].
(1.2) Potem parowóz gwizdnie, ciągnie pociąg do Warszawy, a z wagonu węglarz zabiera węgiel na wóz i przywozi do nas[3].
(1.3) Podejrzewano go o kontakty z francuską tajną organizacją rewolucyjną węglarzy i […] wtrącono do więzienia[4].
(2.1) Łapy błotnych węglarzy mają rozstaw palców większy, ułatwiający im poruszanie się na gruncie grząskim i zapadającym, jednakże krótsze[5].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) kurzak
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. węgiel m, węglan m, węglowiec m, węgielnica ż, węglarka ż, węglarstwo n, węgielek m, węglik m
przym. węglowy, węglanowy, węglarski
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1-4) pol. węgiel + -arz
uwagi:
zob. też węglarz w Wikipedii
(1.1) por. budnik
tłumaczenia:
źródła:
  1. Marek P. Krzemień, 1000 słów o łowiectwie, Wyd. MON, Warszawa 1986, s. 175.
  2. Dorota Simonides, Skarb w garncu. Humor ludowy Słowian zachodnich, Instytut Śląski, Opole 1979.
  3. Aleksander Janowski, Pogadanki krajoznawcze. Podręcznik do początkowej nauki krajoznawstwa, Wyd. M. Arcta, Warszawa 1921, s. 33.
  4. Walenty Zwierkowski, Władysław Lewandowski, Rys powstania, walki i działań Polaków 1830 i 1831 roku, Książka i Wiedza, Warszawa 1973, s. XXIX.
  5. Tytus Karpowicz, Bałabuszka – Złoty Lis, Wyd. Iskry, Warszawa 1958, s. 10.