ผัก
ภาษาไทย
[แก้ไข]
รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากไทดั้งเดิม *prakᴰ; ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨹᩢ᩠ᨠ (ผัก), ลาว ຜັກ (ผัก), ไทลื้อ ᦕᧅ (ผัก), ไทใต้คง ᥚᥐᥴ (ผั๋ก), ไทใหญ่ ၽၵ်း (ผั๊ก), อาหม 𑜇𑜀𑜫 (ผก์), จ้วง byaek, จ้วงแบบหนง pyaek, ปู้อี byagt, แสก พรั๊ก
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ผัก | |
|---|---|---|
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pàk |
| ราชบัณฑิตยสภา | phak | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰak̚˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]ผัก