dote

สืบทอดจากอังกฤษกลาง doten, จากเยอรมันต่ำกลาง doten (“เป็นคนโง่เขลา”). ร่วมรากกับ doit (ภาษาอังกฤษแบบสกอต).

• enPR: dōt
• (Received Pronunciation) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /dəʊt/
• สัมผัส: -əʊt

dote (ปัจจุบันกาลเอกพจน์บุรุษที่สาม dotes, พาร์ทิซิเพิลปัจจุบันกาล doting, อดีตกาลและพาร์ทิซิเพิลอดีตกาล doted)

1. หลงใหล