inmek

inmek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi iner)

1. yüksekten veya yukarıdan aşağıya doğru gelmek
2. bir taşıt veya binek hayvanından yere basmak

   Tramvayın ön tarafından hızla inerken, arkasından bir sesin bağırdığını gördü. - P. Safa

3. dağ, tepe vb. yüksek bir yerden gelmek

   Dağdan kurt indi.

4. bir yerden başka bir yere gitmek, varmak (-e)

   Bünyamin, gücünün yettiği kadar hızlı yürüyüp Haliç'e indi. - İ. O. Anar

5. konaklamak (-e)

   Samananbarı köyünün en büyük ve gösterişli evine inmişlerdi. - H. E. Adıvar

6. alçalıp eski durumuna dönmek

   Sular indi. Şiş indi.

7. (ekonomi) fiyatı düşürmek

   Bin lira daha indim, gene almadı.

8. değeri düşmek

   Altın fiyatları indi.

9. (argo) vurmak (-e)

   Şimdi kafana inerim!

10. yıkılmak

    Yağmurdan duvar inmiş.

11. inme gelmek (-e)

    Sağ tarafına inmiş.

12. bir yeri kaplamak, basmak veya bir yerden akmak, kaymak

    Gemi baş döndüren zaferli bir gürültüyle indi sulara... - Ç. Altan

13. uzamak, ulaşmak

    Beyaz taşlardan yapılmış kısa bir duvarın ötesindeki zeytinlik ta vadiye kadar iniyordu. - Ö. Seyfettin

14. ağmak
15. sayısı azalmak

    Evvelden daha çok olduğumuzu zannettiğim hâlde sayımız son günlerde bu miktara inmiştir. - R. N. Güntekin

1. nuzul, tenezzül etmek
2. itât etmek

1. inmek