Aller au contenu

contin

Èn årtike di Wiccionaire.

Prononçaedje

[candjî]

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin contin contins
femrin padrî continne continnes
femrin padvant continne continnès

contin omrin (come addjectif djondrece, todi metou padrî l’ no)

  1. binåjhe.
    • I n’ estént nén contins, dai, la k’ dji mete mi bleu-bijhe ! Dj’ a si bén oyou l’ côp d’ sounete ! … Sortot Kinåve avou s’ fameus surlet ki n’ a co djamåy polou cori tot côp k’ dj’ a tapé m’ bleu… Henri Simon, « Li bleû-bîhe » 1886, (eplaidaedje da Jean Haust e 1936), p.9 (fråze rifondowe).
    • Mins l' feme ni fourit nén continne :
      On betche, c' est bon cwand on-z est deus !
      Divant l' monde, i fåt esse décinne Martin Lejeune, "Œuvres lyriques du poète Martin Lejeune" p. 105, "Lu riselet" (fråze rifondowe).

Ratourneures

[candjî]
  1. binåjhe d’ esse contin

Parintaedje

[candjî]

Mots d’ aplacaedje

[candjî]

mareye-continne

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
k’ a do plaijhi, et l’ mostrer Loukîz a : binåjhe